بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با انتقال دانش با توجه به نقش میانجی یادگیری سازمانی در سازمان امور مالیاتی شهر تهران

سرمایه اجتماعی از مفاهیم نوینی است که نقش بسیار مهمتری نسبت به سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمان ها و جوامع، ایفا می کنند. امروزه در جامعه شناسی و اقتصاد و به تازگی در مدیریت و سازمان، مفهوم سرمایه اجتماعی به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. پژوهش پیش رو، با هدف شناسایی رابطه سرمایه اجتماعی با انتقال دانش با توجه به نقش میانجی یادگیری سازمانی و نقش تعدیلگر ظرفیت جذب در سازمان امور مالیاتی شهر تهران صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان اداره کل امور مالیاتی جنوب تهران (ستادی و اجرایی) به تعداد ۷۰۰ نفر بودند که ۲۴۸ نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان به روش طبقه ای نسبی، به عنوان نمونه انتخاب شدند. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد ۲۸ پرسشی بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ و روایی از طریق تحلیل عاملی تائیدی بررسی شد. نتایج مدل تحلیل مسیر و معادلات ساختاری با نرم افزار آموس نشان داد متغیر سرمایه اجتماعی و ابعاد آن با انتقال دانش به طور مستقیم و غیر مستقیم از طریق یادگیری سازمانی و ابعاد آن رابطه مثبت و معنادار دارد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , یادگیری سازمانی , ظرفیت جذب , انتقال دانش , سازمان امور مالیاتی