شاخص های آسیب پذیری شبکه معابر شهری در برابر زلزله (مطالعه موردی: خیابان امام خمینی شهر اردبیل)

تحقیق حاضر با توجه به موضوع آن توصیفی-تحلیلی و نوع آن کاربردی می باشد. جامعه آماری تعداد ۰۳۳۳ نفر ازشهروندان محله های مختلف شهر اردبیل در سال ۱۰۱۱ می باشند جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکراناستفاده شده است و طبق نتایج به دست آمده تعداد ۰۸۳ مورد انتخاب و روش نمونه گیری نیز تصادفی ساده میباشد همچنین روش گردآوری داده در این تحقیق به صورت کتابخانه ای و برداشت های میدانی می باشد و ابزارتحقیق نیز پرسشنامه محقق ساخته شده می باشد که روایی آن به تایید داوران رسید و پایایی آن ۳/۸۳۸ می باشدکه قابل قبول است همچنین جهت آزمون فرضیات از آزمون آماری نشانه یک نمونه ای، اسپیرمن، کای اسکوئر ورگرسیون استفاده شده است.نتایج: در فرضیه اول بر اساس نتایج جدول همبستگی اسپیرمن بین ویژگی های ساختمانی و آسیب پذیری شبکهمعابر شهری در سطح معنی داری ۳/۳۳۳ و با ۱۹ درصد اطمینان می توان بیان داشت که بین این دو متغیر رابطه معنی دار وجود دارد شدت رابطه بین دو متغیر برابر ۳/۱۸۱ و نشان دهنده رابطه مستقیم و مثبت بین دو متغیر استبه عبارتی هر چه ویژگی ساختمانی بهتر باشد شدت آسیب پذیری شبکه معابری شهری کمتر است. در فرضیه دومجدول تاثیر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته در سطح خطای کمتر از ۳/۳۱ و با اطمینان ۳/۱۱ معنادار است. با توجه به ضریب بتا ۳/۱۹۰ مواد و مطالح به کار رفته در معابر در آسیب پذیری شبکه معابر شهری در برابر زلزله تاثیرگذار می باشد. در فرضیه سوم بر اساس نتایج جدول با توجه به خروجی بدست آمده چون مقدار Sig. برابر ۳/۳۳۳ و کوچکتر از ۳/۹ است و با ۳/۱۹ درصد اطمینان می توان بیان داشت تراکم جمعیت در آسیب پذیری شبکه معابر شهری در برابر زلزله تاثیرگذار می باشد و در فرضیه چهارم نتایج آزمون Cramer's V را نشان می دهد. مقدار عددی این آماره ۲.۱۱۲ و مقدار ۳/۳۳۳sig می باشد. چون مقدار معنی داری از ۳/۹ کمتر می باشد می توان با اطمینان ۳/۱۹ بیان داشت که عرض معابر در آسیب پذیری شبکه معابر شهری در برابر زلزله تاثیرگذار باشد.

Keywords:

شبکه معابر شهری , زلزله , شاخص های آسیب پذیری , اردبیل