مطالعه تاثیر ریسک نقدینگی بر بازده سالانه سهام در بانک ها و موسسه های مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تعهد نسبت به سهامداران برای حداکثر سازی سودو تعهد نسبت به سپرده گذار از جهت بازگشت اصل سرمایه وی در هر زمان، بانک ها را بر آن داشته تا در جهت ایجاد تعادل بین ریسک و بازده و تامین رضایت هر دو گروه سپرده گذار و سهامدار به عنوان دو منبع اصلی تامین وجوه، تلاش مضاعفی را آغاز کنند. به این ترتیب یکی از دغدغه های اصلی بانک، افزایش بازده در سطح معینی از ریسک است. یکی از انواع ریسک در صنعت بانکداری که در صورت عدم مدیریت مناسب، مستقیما به زبان دهی بانک منجر می شود، ریسک نقدینگی است. در این پژوهش از روش تجزیه و تحلیل پانل و رگرسیون چند منظوره به منظور آزمون فرضیه های پژوهش استفاده گردیده است. جامعه آماری این پژوهش را بانک ها و موسسه های مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تشکیل داده است. قلمرو زمانی پژوهش را فاصله سال های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ دربرگرفته و تعداد ۱۳ بانک و موسسه مالی برای این منظور انتخاب گردیده اند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که ریسک نقدینگی در بانک ها و موسسه های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار بر بازده سالانه سهام تاثیر معناداری نداشته است.

Keywords:

بازده سالانه سهام , ریسک نقدینگی , نسبت وام ها به سپرده ها , نسبت های بدهی جاری , نسبت ترکیب سپرده