مظاهر گودرزی فر
الیاس عقیلی دهنوی

مقاله حاضر به بررسی نقش صلح کلاسیک و فرهنگ سیاسی در فرایند توسعه ژاپن پرداخته است. توسعهژاپن همواره یکی از موضوعات مهم در بحث توسعه است که پیرامون آن دیدگاه های مختلفی مطرحمی شود. سوال اساسی که در این خصوص مطرح و مورد بررسی قرار گرفته این است که فرایند توسعهژاپن معلول رویکرد این کشور به صلح کلاسیک بوده است یا فرهنگ سیاسی ژاپنی ها باعث توسعه آنهاشده است؟ تحقیق حاضر توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی سوال مورد اشارهپرداخته است. نتایج تحقیق بیانگر این امر است که توسعه ژاپن یک فرایند زمانبر بوده که به دلایل مختلفداخلی و خارجی به روند گذر ژاپن از انزواگرایی در دورهی توگوکاوا به صلح کلاسیک در دو دوره قبلو علی الخصوص بعد از جنگ دوم جهانی مربوط می شود و نمی توان نقش چندانی برای رویکردصلح گرایانه ژاپنی ها از ابتدا در این زمینه قایل شد. در کل در این راستا دو دسته عوامل برای توسعه ژاپنقابل ذکر است. نخست مولفه های فرهنگ سیاسی ژاپن مانند ناسیونالیسم ژاپنی، جذب و انطباق، آیینشنیتو، اقتدارپرستی و سلسله مراتبی بودن و چند قطبی بودن سیاسی و اعتقاد به تعیین سرنوشت ملی و دستهدوم مربوط به عوامل بیرونی است که در این زمینه می توان به عدم تهاجم قدرت های خارجی و حمایتآمریکا و انگلیس از تثبیت امنیت سرزمینی قبل از جنگ دوم جهانی و آزادی فعالیت اتحادیه های کارگریو اصلاحات ارضی پس از جنگ دوم جهانی شاره کرد.

صلح کلاسیک، فرهنگ سیاسی، توسعه، ژاپن