سیداحمد هاشمی - دانشیار گروه علوم تربیتی، واحد لامرد، دانشگاه آزاد اسلامی، لامرد، ایران
اعظم صابرفرد - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لامرد، گروه علوم تربیتی، لامرد، ایران

مقاله حاضر، براساس پژوهشی با عنوان تکنولوژی آموزشی در برنامه درسی تهیه شده است. مطالعه حاضراز نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شدهاست. امروزه یکی از مهیجترین حوزه ها این است که دانش آموزان خودشان رسانه هایی را ایجاد کنند،وقتی رایانه عادی و رایج شود ما می توانیم دانش آموزان را از محدودیت های یک بعدی و گزارش هایلفظی رهایی بخشیم و به آنها اجازه دهیم مهارت را در مورد مسئله یا موضوعی از طریق رسانه هایی کهخودشان ایجاد کرده اند نشان دهند. فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی به خودی خود تاثیر اندکی بر کیفیتتدریس و یادگیری دارند. شک نیست که این فناوری ها فرصت های فراوانی برای ایجاد محیط هاییادگیری فراهم می آورند، هرچند این فناوری های سبب می شوند تعامل آموزشی قابل توجهی به وجودآید، اما نمی توانند به تنهایی کیفیت یادگیری و تدریس را افزایش دهند. محتوای فعالیت های یادگیرنده،اجرای فعالیت های یادگیری، فرآیند سنجش عملکرد یادگیرندگان و فرآیند بازخورد باید به گونه ایمناسب شکل گیرد، در غیر این صورت تضمینی وجود ندارد که هدف های آموزشی تحقق یابند.

تکنولوژی، برنامه درسی، آموزش، یادگیری، محتوا