فرشاد درخشان - گروه مهندسی نفت، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران

ما در این تحقیق احتمال کاهش فشار فروپاشی سنگ و افزایش آسیب پیرامون ترک هیدرولیکی را با استفاده از تزریق تناوبی پیش از شکست طی شکست هیدرولیکی تحت شرایط تنش سه محوره ارزیابی می کنیم. برخلاف افزایش یکنواخت فشاری که در شکست هیدرولیکی عادی استفاده می شود، سیال در چند سیکل تا زمان شکست تزریق می شود. طی تزریق تناوبی، فشار بیشینه هر سیکل با فواصل ۱۰ % فشار فروپاشی مرجع افزایش پیدا می کند. فشار فروپاشی مرجع سنگ فشاری است که سنگ طی شکست هیدرولیکی در اثر تزریق عادی به نقطه تسلیم می رسد. برای به دست آوردن فشارهای شکست مرجع، نمونه هایی از ماسه سنگ خشک و اشباع تنسی به صورت هیدرولیکی با تزریق عادی شکسته شد. کاهش فشار فروپاشی و افزایش آسیب حین تزریق تناوبی به طور کمی باحالت شکست هیدرولیکی عادی مقایسه شد. انتشار صوت AE، نفوذپذیری شکست و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM برای سطح شکست جهت مقایسه آسیب حین شکست های هیدرولیکی ناشی از شکست هیدرولیکی عادی و شکست هیدرولیکی ناشی از تزریق تناوبی بکار گرفته شدند. نتایج آزمایشگاهی نشان داد آسیبی که حول ترک هیدرولیکی ناشی از شکست در اثر تزریق تناوبی در ماسه سنگ تنسی ایجاد میشود تقریبا دو برابر آسیب ناشی از تزریق عادی است. همچنین، فشار فروپاشیای که حین شکست ناشی از تزریق تناوبی در ماسه سنگ خشک تنسی ثبت شد کمتر بود و بیش از دو برابر انحراف معیار تزریق عادی تغییر یافت.

شکست هیدرولیکی، پتروفیزیکی، تزریق تناوبی، اکتشاف نفت، ماسه سنگ