مروری بر ارزیابی چرخه عمر بتن ژئوپلیمری جهت دستیابی به توسعه پایدار

بتن بعلت دارا بودن ویژگیهای خاص، پرمصرف ترین ماده در صنعت ساخت و ساز بعد از آب است. اما فرآیند تولید سیمان پرتلند معایب عمده زیست محیطی بدنبال دارد که این مورد ۸ درصداز انتشار CO۲ جهانی ۴) میلیارد تن در سال) را تشکیل میدهد. از این رو نیاز به استفاده از یک جایگزین برای سیمان پرتلند ضروری به نظر میرسد. در سالهای اخیر ژئوپلیمر بعنوان یک عامل سیمانی جدید و دوستدار محیط زیست، جهت جایگزینی برای سیمان پرتلند مطرح شده است. کاربرد خاکستر سوخت پودر شده PFA (Pulverized Fuel Ash) ، حاصله از نیروگاهای تولید برق با زغال سنگ، برای جایگزینی سیمان پرتلند معمولی OPCکاملا رایج شده است. کمی سازی فواید زیست محیطی استفاده از این مواد دشوار می باشد. می توان از روش ارزیابی چرخه عمر (Life Cycle Assessment) LCA که توسط سری های ISO۱۴۰۴۰ بصورت بین المللی استاندارد شده است، برای تعیین کمیت تاثیرات زیست محیطی محصولات و فرآیندها استفاده کرد. در این مقاله استفاده از روش LCA برای مقایسه تاثیر زیست محیطی محصولات بتنی پیش ساخته OPC با محصولات بتنی پیش ساخته PFA بیان شده است. چهار مرحله LCA به تفصیل بیان شده و نتایج تعیین مواد به عنوان محصول جانبی یا پسماندمورد بحث قرار گرفته است. مروری بر سایر مطالعات LCA که جهت کاربردهای زیست محیطی انجام گرفته نیز ارائه شده است تا مشخص شود کدام روش ارزیابی پیامد (Impact Assessment) بیشتر استفاده میشود.

Keywords:

روش ارزیابی چرخه عمر LCA , انتشار CO۲ , بتن ژئوپلیمری , ارزیابی پیامد