کاربرد ژئوپلیمرها درتبدیل لجن حاصله از تصفیه فاضلاب به سیمان قلیافعال

بتن به علت دارا بودن ویژگی های خاص مانند: شکل پذیری، در دسترس بودن مصالح اولیه و ارزان بودن پرمصرف ترین مصالح در صنعت ساخت وساز، بعد از آب است. پیش بینی می شود که نیاز به مصرف بتن در آینده بیشتر شود و این افزایش تقاضا به معنی افزایش تقاضا برای تولید سیمان پرتلند، به عنوان ماده اصلی سازنده بتن است. اما فرآیند تولید سیمان پرتلند معایب عمده ای نیز به دنبال دارد. تولید سیمان پرتلند باعث رها سازی مقادیر زیادی از دی اکسید کربن به محیط زیست می شود. به طوری که تولید یک تن سیمان پرتلند سبب تولید تقریبا یک تن دی اکسید کربن می شود.ازاین رو یافتن جایگزینی برای سیمان پرتلند ضروری به نظر می رسد. ژئوپلیمرها بعنوان سیمان های دوستدار محیط زیست نقش ویژه ای رابعنوان جایگزین سیمان های مرسوم ایفا می کنند.از طرفی دیگر ژئوپلیمر ها پسماند های حاصل از صنایع را بعنوان منبع آلومیناسیلیکاتی میتوانند به مصرف برسانند وباعث کاهش مصرف منابع مواد اولیه شوند. در این مقاله مروری امکان سنجی پسماند (لجن )حاصل از صنعت تصفیه فاضلاب بعنوان یک منبع آلومیناسیلیکاتی جهت تشکیل سیمان قلیا فعال (ژئوپلیمر) بررسی میگردد.

Keywords:

ژئوپلیمر , سیمان قلیافعال , پسماند , لجن , تصفیه فاضلاب.