چالش ها و سیاستهای مرتبط با مدیریت پسماند در زمان شیوع کووید-۱۹ در جهان و ایران

شیوع ویروس SARS-CoV-۲ عامل انتقال بیماری کرونا در سال ۲۰۱۹ از ووهان چین و به دنبال آن در سراسر دنیا سبب تغییرات گسترده ای در وضعیت محیط زیست گردید. یکی از جنبه های متاثر از این پاندمی، میزان پسماند تولیدی در جوامع بوده است. هدف از این مطالعه بررسی چالش ها و سیاستهای دولتها در مدیریت پسماند در این شرایط می باشد برای جلوگیری از سرایت بیماری و کنترل موارد مثبت، سازمان بهداشت جهانی توصیه به استفاده از وسایل حفاظت فردی و رعایت فاصله گذاری اجتماعی نمود. استفاده از این وسایل مانند ماسک، دستکش و تجهیزات پزشکی توسط مردم و کادر درمان سبب تغییر در ترکیب پسماند کشورها گردیده است. با توجه به وجود قرنطینه و تشدید خریدهای آنلاین و عدم استفاده از مواد غذایی بدون پیشپردازش، پسماندهای بسته بندی افزایش و در برخی نقاط نیز کاهش بخش آلی پسماند گزارش شده است. با شیوع گسترده بیماری و ماهیت پیچیده این ویروس، مدیریت پسماند در بیشتر نقاط جهان با اختلال مواجه شد. در تهران نیز برای دو ماه عملیات بازیافت ممنوع و سپس با رعایت موازین بهداشتی مجددا از سرگرفته شد. مشکلات زیادی از جمله نبود قوانین اجرایی در بحث مدیریت پسماند، وجود زباله گردها، نبود نظارت کافی بر روی لندفیل های بهداشتی، تلنبار پسماند در حومه شهرها و روستاها و نبود سیستم جداسازی در مبدا مناسب بر شدت مشکلات مدیریت پسماند در شهرهای ایران در دوران شیوع کرونا افزود. با توجه به تجارب کسب شده در این مدت، تدوین یک شیوه نامه جامع و کاربردی برای مدیریت پسماند در شرایط اضطراری و پاندمی های پیشرو ضروری است.

Keywords:

کووید ۱۹- , پسماندهای شهری و بیمارستانی , وسایل حفاظت فردی , پاندمی کروناویروس