رضا رسول زاده - دانشجوی کارشناسی مهندسی مکا نیزاسیون کشاورزی، دانشگاه محقق ارد بیلی
محمدعلی کیهاندوست - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیزاسیون کشاورزی گرایش مدیریت پسماند، دانشگاه محقق اردبیلی
امیر شایعی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم گرایش طراحی و ساخت، دانشگاه محقق اردبیلی

تخریب محیط زیست و بحران انرژی دو موضوع حیاتی برای توسعه پایدار در سراسر جهان است. بحران انرژی به دلیل افزایش تقاضا و کاهش ذخایر نفتی ممکن است بر بخشهای مختلف صنعت، کشاورزی، حمل و نقل و امنیت انرژی ملی تاثیر بگذارد. در حال حاضر استفاده روزافزون از نفت به عنوان منبع سوخت با مشکلات مختلفی از ذخایر محدود نفت و گرم شدن کره زمین روبرو است. حدود ۹۵ فعالیتها ی صنعتی گازها یی تولید میکنند که مستقیما به افزایش تخریب اوزون منجر میشوند، که از احتراق مواد اولیه حاوی کربن، به ویژه از سوختهای فسیلی حاصل میشود. هیدروژن به عنوان یکی از امیدوار کننده ترین گزینه ها به عنوان جایگزینی برای سوختهای فسیلی در نظر گرفته میشود. هیدروژن را میتوان از منابع مختلف داخلی مانند گاز طبیعی، انرژی هستهای، زیست توده و انرژیهای تجدیدپذیر مانند خورشید و باد تولید کرد. در این زمینه، فرایندهای بیولوژیکی به عنوان سازگارترین گزینه های زیست محیطی برای تامین تقاضای هیدروژن در آینده در نظر گرفته میشوند. تولید بیوهیدروژن از پسماندهای کشاورزی بسیار سودمند است زیرا این مواد فراوان، ارزان، تجدیدپذیر و بسیار زیست تخریب پذیر هستند.

بیوهیدروژن، سوخت زیستی، انرژی تجدیدپذیر، پسماند کشاورزی