رضوان شاددل - استادیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
حورا آزادی - دانشجوی کارشناسی گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
پریسا احسانی - دانشجوی کارشناسی گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

منابع تامین کننده انرژی شامل دو نوع، منابع قابل تجدید و منابع غیرقابل تجدید است. منابع غیرقابل تجدید سوختهای فسیلی (زغال سنگ، نفت خام و گاز طبیعی) و سوختهای هستهای (اورانیوم، توریوم، دوتریوم و لیتیوم) را شامل میشود. سوختهای فسیلی در طی صدها میلیون سال تجمع حاصل کرده اند. منابع قابل تجدید تمام شدنی نیستند ولی مقدار انرژی آنها محدود است. با افزایش جمعیت جهان و محدود بودن منابع انرژی، کشورها با مشکل مصرف انرژی مواجه شده اند. بحرانهایی که کشورها و جوامع بشری را تهدید می کند، محدود بودن منابع انرژی تجدیدناپذیر (فسیلی) و نیز افزایش آلودگی های زیست محیطی ناشی از مصرف بیش از اندازه سوخت های فسیلی است که این عوامل ضرورت و اهمیت توجه به استفاده از منابع تجدیدپذیر را نشان میدهد. ارتباط تنگاتنگ میان موضوعات اقتصادی و زیست محیطی سبب مطرح شدن رویکردهای جدید در حوزه حقوق بین الملل محیط زیست شده است که یکی از مهمترین آنها، اقتصاد سبز میباشد. از آن جایی که یکی از مهم ترین اهداف اقتصاد سبز، کاهش انتشار گازهای گلخانهای است، لذا استفاده از منابع تجدیدپذیر یک راه میانبر برای رسیدن به اقتصاد سبز میباشد.

انرژی تجدیدپذیر، اقصاد سبز، فناوری انرژی، توسعه انرژیهای نو، تغییرات جوی