نقش فرهنگ در بهبود کیفیت آموزش مجازی

نهادهای آموزش در پاسخ به امر مهم توسعه و جهانی شدن، بین المللی عمل کردن و برخورد با موقعیت های فوق العاده پیچیده و مسایل حاکم در صحنه تعلیم و تربیت، رسالت مهم این نهاد را در کنار آموزشهای سنتی بر عهده آموزش های از راه دور، آموزش های مجازی و سایر شیوه های آموزشی قرار میدهند. نهادهای آموزشی به عنوان نهادهای فرهنگی که ویژگیهایی چون نخبه گرایی، انسان گرایی یا پارادایم های سنتی را یدک میکشند دچار تحولاتی شده اند. این دگرگونیهای معرف شناختی نهادهای آموزشی سبب تغییر در جایگاه و موقعیت این نهادها ، فراگیر مداری و پاسخگو بودن در برابر جوامع دانش بنیان است . در این شرائط تقاضاهای اجتماعی برای دانش و مهارتها افزایش فوق العاده داشته و سبب گسترش کمی و کیفی این نهادها شده است . تاکید بر ابعاد اجتماعی آموزش به جای ابعاد شناختی آن و شکل گیری نظریه های مشارکتی و فعال، سبب شده تا روش های تدریس و آموزش نیز متحول گردد.در این میان می توان شاهد شکل گیری صور نمادین از جمله کنش ها،گفته ها ،باورها ،تجارب و دریافتها ،مقولات معنا دار در نهادهای آموزشی در این نهادها بود.

Keywords:

آموزش مجازی , فرهنگ , اقدام پژوهی