فائزه نخعی - دانشجوی مقطع کارشناسی پیوسته آموزش زیست شناسی دانشگاه فرهنگیان بندرعباس پردیس فاطمه الزهرا”س“ اداره آموزش و پرورش شهرستان زاهدان

با توجه به همه گیری بیماری کرونا در یک سال اخیر و شرایط پیش آمده، کلاس های درس در اکثر مناطق به صورت مجازی در برنامه ی شاد برگزار می شوند. اینجانب در طول گذراندن دوره کارورزی خود در درس علوم پایه هشتم متوجه این مسئله شدم که میزان مشارکت دانش آموزان، در کلاس های مجازی، نسبت به کلاس های حضوری، بسیار کاهش پیدا کرده بود. از آنجایی که میزان مشارکت و فعالیت دانش آموزان در کلاس و درواقع پویایی کلاس درس، تاثیر مستقیمی بر میزان یادگیری دانش آموزان دارد، لازم دانستم که در جهت حل این مسئله، اقدامات لازم را انجام دهم. طبق مشاهداتی که طی چند ماه کارورزی داشتم، تعداد غیبت های دانش آموزان افزایش یافته بود، پاسخگویی آن ها به سوالات ارزشیابی و نیز میزان انجام دادن فعالیت های عملی توسط دانش آموزان کاهش یافته بود. با بررسی نمرات آن ها در ارزشیابی های ماهانه مشاهده کردم که افت درسی آن ها قابل چشم پوشی نیست. از طریق پرسشنامه و مصاحبه، دریافتم که روش تدریس معلم برای دانش آموزان جذابیتی ندارد و بسیاری از آن ها به درس توجهی نمی کنند. پس از گردآوری اطلاعات از منابع مکتوب مختلف و همچنین مشورت با معلم راهنما و گروه نقاد، تصمیم گرفتم که از طریق استفاده از روش های تدریس مشارکتی، استفاده از منابع دیداری علاوه بر منابع شنیداری در تدریس، افزایش کاربرد تشویق های کلامی و همچنین پیگیری علت غیبت دانش آموزان، میزان مشارکت و درنتیجه یادگیری آن ها را بهبود بخشم. پس از اجرای راه حل های پیشنهادی، به این نتیجه رسیدم که انجام اقدامات لازم باعث شده است که تعداد غیبت ها کاهش و میزان مشارکت دانش آموزان در جلسات آموزش مجازی نسبت به قبل افزایش یابد. همچنین علاقه دانش آموزان به درس علوم تجربی افزایش یافته و جذابیت تدریس برای آن ها بیشتر شده بود. و در نتیجه همه این اتفاقات، سطح نمرات کلاس نیز افزایش یافته بود که نشان دهنده بهبود میزان یادگیری دانش آموزان بود.

آموزش مجازی، بیماری کرونا، مشارکت، علوم تجربی