غلامحسین کرمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه شیراز
کورش رضایی مقدم - استادیار بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه شیراز

آبزی پروری یکی از سیستم های تولیدی است که در دهه های اخیر رشد زیادی در بسیاری از کشورها داشته ونقش مهمی در تولید غذا با ارزش تغذیه ای بالا، فقرزدایی، اشتغال مولد و توسعه روستایی ایفا می نماید. این سیستم، در مقایسه با دیگر روش های تولیدی تاکنون کمترین اثرات مخرب را بر زیست بوم ها به جا گذاشته است؛ اما با گسترش دامنه فعالیت ها، مواردی از اثرات و پیامدهای مخرب پسماندهای این صنعت بر محیط زیست گزارش شده است. مقاله حاضر یک مطالعه مروری است که به روش بررسی منابع مکتوب و مرتبط با حوزه پژوهش انجام شده است. نتایج نشان می دهد آبزی پروری بیشترین تأثیر را بر روی زیستگاههای طبیعی جنگل های مانگرو، محیط زیست دریایی و منابع آبزیان دارد. اگرچه این اثرات در حال حاضر در حد بحرانی نیست، اما روند رو به رشد آن نگران کننده است. گسترش تحقیقات در حوزه مدیریت پسماندهای آبزی پروری، آموزش و آشناسازی مزرعه داران با اصول آبزی پروری زیستی و اتخاذ راهبرد مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی به منظور دستیابی به سلامت زیست محیطی و پایداری در تولید از پیشنهادات خاص این پژوهش است

آبزی پروری، مدیریت پسماند، اثرات زیست محیطی، پایداری