ارزیابی تاثیر میکروسیلیس بر خواص مکانیکی بتن های با سنگدانه های ریز بازیافتی بتنی

امروزه کاملا روشن گردیده که سرعت توسعه زیرساخت های عمرانی در کشورهای در حال توسعه منجر به وارد آمدن آسیب های فراوانی به محیط زیست شده است. بتن یکی از محصولاتی است که نقش زیادی در مصرف منابع تجدیدناپذیر دارد. امروزه نگاه مبتنی بر توسعه پایدار در صنعت ساخت در حال رشد و فزونی است و بتن به عنوان یکی از پرمصرف ترین محصولات ساختمانی در صدر این نگاه قرار گرفته است. تحقیق حاضر به بررسی تاثیر استفاده از پودر پوزولان میکروسیلیس بر خواص مکانیکی بتن های بازیافتی ساخته شده از سنگدانه های ریز بازیافتی بتنی پرداخته است. بتن های بازیافتی، متشکل از سطوح مختلف جایگزینی ریزدانه های بازیافتی بتنی همراه با ریزدانه های طبیعی هستند. جهت بهبود کیفیت بتن های بازیافتی، پوزولان معرفی شده در سطوح مختلفی با سیمان جایگزین شد. جهت تعیین و مقایسه خواص مکانیکی بتن ها، ۱۲ طرح اختلاط ساخته شده و آزمایش های مقاومت فشاری در سنین ۷، ۲۸ و ۹۱ روزه، مقاومت کششی دونیم شدن و سرعت امواج فراصوت در سن ۲۸ روزه انجام شدند. نتایج نشان دادند که به طور کلی در بازه ۲۸ روزه، استفاده از میکروسیلیس می تواند باعث شود تا بتن های %۲۵ بازیافتی به مقاومت مطلوب ۴۰ مگاپاسکالی دست یابند. استفاده از سطح جایگزینی %۱۰ میکروسیلیس، به ویژه در بتن های حاوی %۲۵ مصالح بازیافتی، باعث گردید تا خواص مکانیکی بتن های بازیافتی به میزان چشم گیری به بتن های معمولی نزدیک گردند.

Keywords:

بتن بازیافتی , خواص مکانیکی , پوزولان , پودر میکروسیلیس , سنگدانه های ریز بازیافتی بتنی