انعکاس زبان و فرهنگ عامیانه در آینه اشعار هلالی جغتایی

متون نظم و نثر، بازتابنده آداب ورسوم و باورهای رایج در میان مردمان یک جامعه اند. با مراجعه به این آثار، تلقی گذشتگان از عناصر طبیعت، اعتقاداتشان و همچنین نوع نگاه آنان به دانشهایی نظیر طب، نجوم و... روشن خواهد شد. نگارنده در این مقاله، تجلی زبان و فرهنگ عامیانه در اشعار به جای مانده از هلالی جغتایی )شاعر مشهور قرن ۹ و ۱۰ هجری( را بررسی کرده است. با تدقیق در اشعار هاللی روشن شد که بسیاری از اصطلاحات و واژه های عامیانه نظیر «شانه»، «کباب»، «ملاحظه»، «درد سر دادن»، «خالص شدن»، «از کمر افتادن» و... مورد استفاده او قرار گرفته است. همچنین وجوهی از فرهنگ عامه، نظیر باورها و اعتقادات و آداب ورسوم همانند سعد و نحس بودن اجرام آسمانی، عاملی ت عناصر اربعه، نعل در آتش نهادن و اسفند دود کردن به شعر هاللی راه یافته. نیز ویژگیهای موجودات افسانهای مانند اژدها، پری، دیو و هما در آینه شعر هلالی، انعکاس پیدا کرده است. مقاله پیش رو، با رویکرد توصیفی_تحلیلی و با استفاده ازروش کتابخانه ای نوشته شده است.

Keywords:

زبان و فرهنگ عامیانه , هلالی جغتایی , باورها و اعتقادات , آداب ورسوم.