بررسی تغییرات مکانی تراز آب زیرزمینی حوزه آبخیز کرگانرود تالش با استفاده از زمین آمار

رشد روزافزون جمعیت در کشور ایران و در نتیجه آن تغییرات کاربری/ پوشش اراضی و افزایش فعالیتهای شهری، صنعتی و کشاورزی باعث افزایش بهره برداری از منابع آب سطحی و زیرزمینی شده است. به طوری که این منابع در سالهای اخیر در معرض خطر آلودگی، افت کمی و تنزل کیفی قرار گرفته اند. بررسی و پایش تغییرات کمی و کیفی منابع آب اعم از سطحی و زیرزمینی یکی از ضروریات مدیریت صحیح بر این منابع است، بنابراین در این پژوهش به بررسی تغییرات مکانی سطح آب زیرزمینی حوزه آبخیز کرگانرود تالش دراستان گیلان طی دوره آماری ۱۶ ساله (۱۳۹۷-۱۳۸۱) با استفاده از روش درونیابی پرداخته شد. . برای تخمین سطح ایستابی روشهای مختلف میانیابی شامل کریجینگ معمولی (OK)، وزن دهی عکس فاصله (IDW )، با توانهای یک تا پنج مورد استفاده قرار گرفتند. براساس نتایج حاصله، واریوگرام مدل خطی به عنوان بهترین مدل برازش شده به ساختار فضایی داده ها و روش کریجینگ به عنوان مناسب ترین روش برای تخمین سطح ایستابی انتخاب شد. نقشه های پهنه بندی سطح آب زیرزمینی با استفاده از روش کریجینگ به صورت سالانه و برای دوره ی مورد مطالعه تهیه شد. نتایج حاصل از بررسی نقشه های هم افت آب زیرزمینی نشان دهنده افت سطح ایستابی در اکثر قسمتهای منطقه مورد مطالعه است. این در حالی است که در قسمت جنوب غرب و شمال شرق منطقه، افت آب زیرزمینی از شدت بیشتری برخوردار است.

Keywords:

اعتبارسنجی , درونیابی , ساختار فضایی , نیم تغییرنما