خودمراقبتی در بیماران مبتال به نارسایی قلبی: نقش حمایت اجتماعی ادراک شده وخودکارآمدی عمومی

انجام رفتارهای خودمراقبتی برای به حداقل رساندن آسیب به سلامت بیماران مبتلا به نارسایی قلب الزامی است. عوامل مختلفی براین رفتارهای خودمراقبتی اثرگذار است. این مطالعه با هدف بررسی تعیین نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی عمومی در پیش بینی خودمراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شهر رشت انجام گرفت. این مطالعه توصیفی همبستگی در سال ۱۳۹۹ بر ۲۲۰ بیمار مبتلا به نارسایی قلب انجام شده است. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی زیمت و همکاران، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و پرسشنامه اروپایی رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتال به نارسایی قلب استفاده شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و با استفاده از روشهای آماری توصیفی و تحلیلی شامل ضریب همبستگی پیرسون وآنالیز رگرسیون چندگانه به روش گام به گام انجام شد. بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودمراقبتی r=-۰/۷۱۷(، )p>۰/۰۰۱ و بین خودکارآمدی عمومی و خودمراقبتی r=۰/۶۲۳(، )p>۰/۰۰۱ ارتباط معنیدار مشاهده شد. همچنین حمایت اجتماعی ادراک شده وخودکارآمدی عمومی قادر به پیش بینی ۵۷ درصد از واریانس خودمراقبتی بودند.

Keywords:

خودمراقبتی , حمایت اجتماعی ادراک شده , خودکارآمدی , نارسایی قلب