هوش مصنوعی

هوش مصنوعی یا هوش ماشینی را باید عرصه ی پهناورتلاقی و ملاقات بسیاری از دانشها، علوم، و فنون قدیم و جدید دانست. ریشه ها و ایده های اصلی آن را باید در فلسفه، زبانشناسی، ریاضیات، روانشناسی، نورولوژی، و فیزیولوژی جستجو کرد و کاربردهای گوناگون و فراوانی در علوم رایانه، علوم مهندسی، علوم زیست شناسی و پزشکی، علوم ارتباطات و بسیاری از علوم دیگر دارد. دراین پایان نامه درباره ی تاریخچه و اینکه هوش مصنوعی چیست وزیرشاخه ها و تعاریفی از هوش مصنوعی وسیستمهای خبره ، روباتیک و شبکه های عصبی در هوش مصنوعی توضیح داده شده است و در آخر هم نتیجه گیری و منابع و ماخذ وجود دارد هوش مصنوعی به سیستم هایی گفته میشود که میتواند واکنش هایی مشابه رفتارهای هوشمند انسانی از جمله درک شرایط پیچیده، شبیه سازی فرایندهای تفکری و شیوه های استدلالی انسانی و پاسخ موفق به آنها، یادگیری و توانایی کسب دانش و استدلال برای حل مسایل را داشته باشند. بیشتر نوشته ها و مقاله های مربوط به هوش مصنوعی، آن را به عنوان »دانش شناخت و طراحی عامل های هوشمند«تعریف کرده اند. جان مکارتی که واژه هوش مصنوعی را در سال ۱۹۵۶ استفاده نمود، آن را »دانش و مهندسی ساخت ماشینهای هوشمند« تعریف کرده است. تحقیقات و جستجوهایی انجام شده برای رسیدن به ساخت چنین ماشینهایی با بسیاری از رشته های علمی در ارتباط و همکاری است، مانند علوم رایانه، روانشناسی، فلسفه، عصب شناسی، علوم ادراکی، تئوری کنترل، احتمالات، بهینه سازی و منطق.برای شناخت هوش مصنوعی شایسته است تا تفاوت آن را با هوش انسانی به خوبی بدانیم.مغز انسان از میلیاردها سلول یا رشته عصبی درست شده است و این سلولها به صورت پیچیده ای به یکدیگرمتصل اند.شبیه سازی مغز انسان میتواند از طریق سخت افزار یا نرم افزارانجام گیرد.تحقیقات اولیه نشان داده شبیه سازی مغز، کاری مکانیکی و ساده میباشد.برای مثال، یک کرم دارای چند شبکه عصبی است.یک حشره حدود یک میلیون رشته عصبی دارد و مغز انسان ازهزار میلیارد رشته عصبی درست شده است.با تمرکز و اتصال رشته های عصبی مصنوعی میتوان واحد هوش مصنوعی را درست کرد.هوش انسانی بسیار پیچیده تر و گسترده تر از سیستمهای رایانه ای است و توانمندی های برجسته ای مانند:استدلال ، رفتار، مقایسه، آفرینش و بکار بستن مفهوم ها را دارد.