ریحانه بازوبندی - مربی دپارتمان کامپیوتر، دانشکده فنی دختران نیشابور، دانشگاه فنی و حرفه ای استان خراسان رضوی، ایران

زمان بندی اولیه در ابتدا، میتواند بهترین شروع تقاضا با یک زمانبندی خوب باشد. ولی با تغییر نیازهای درخواستها و یا ورود کاربردهای جدید باری در سیستم ایجاد میشود، که باعث کاهش کارایی میشود. بنابراین، برای حفظ کارایی مناسب سیستم در اجرای درازمدت درخواستها، نیاز به تغییر زمان بندی تقاضا است؛ که شامل تغییر ماشینهایی که روی آن درخواست در حال اجرا هستند(مهاجرت)، یا تغییر نگاشت داده ها و یا فرایندها به آن ماشینها (تعادل بار داینامیک) میباشد. زمان بندی مجدد شامل پیچیدگی هایی است که در زمان بندی زمان شروع دیده نمی شود. اولا، مکانیسمهای خیلی کمی مهاجرت یا تعادل بار داینامیک را حمایت می کنند.دوما، برای نظارت بر منابع، تفاوتهایی وجود دارد؛ سوما، معمولا سربار زمانبندی مجدد بالا میباشد، بنابراین بدون وجود یک طراحی دقیق، زمان بندی مجدد میتواند ضربهای بر کارایی باشد. در روشهای فعلی که به کارهای وابسته توجه چندانی نمیشود. در نتیجه با افزایش کارهای وابسته کارایی کاهش مییابد. در این کار ما قصد داریم با مرور این روشها کارایی زمان بندی مجدد را روی درخواستها بررسی کنیم. بعلاوه، با توجه به کارهای وابسته کارایی زمان بندی مجدد را افزایش دهیم. همچنین، نکته ای دیگر لازم به ذکر است که تلاشهای زمان بندی مجدد همه برای کاربردهای تکراری استفاده میشوند که به ما اجازه میدهد تصمیمات زمانبندی را در هر تکرار انجام دهیم.

زمان بندی مجدد، مهاجرت، تعادل بار داینامیک