گردشگری از منظر اسلام

دنیای ما ،دنیای پر از شگفتی و جاذبه است کشور های مختلف با فرهنگ های گوناگون و آداب ورسوم مختلف ، مردم دیگر کشورها را به میهمانی خود فرا می خوانند و صنعت جهانگردی یا توریسم این رابطه را تسهیل و تحکیم بخشیده است .جهانگردی پلی ارتباطی بین کشورها و فرهنگ های دور و نزدیک ایجاد نموده و پیوند دهنده انسان ها و ملت ها با یکدیگر است. فرهنگ وسیله ای است بسیار موثر برای جذب جهانگردانی که علاقه زیادی به دیدن این آثار و ارزشهای فرهنگی دارند و گردشگری مبین یک ارتباط فرهنگی است ،ارتباط میان صنعت گردشگری و گردشگر با جامع میزبان ؛و فرهنگ یک ارتباط چند سویه است گردشگری موجب رشد شخصیت ،گسترش دید و افزایش دانش میگردد. آئین اسلام مکتبی است جامع که در معارف اسلامی برای رفع خستگی و توانبخشی روحی در کارها سفر را پیشنهاد کرده است .سفر زمینه ساز پیشرفت های مادی و معنوی و بهره گیری از آداب خوب دیگران است و دیدن عاقبت کار گذشتگان و علل صعود و سقوط اقوام در گذشته ،دین اسلام به سفر تاکید بسیار زیادی کرده است . در اسلام گردشگری وسیله ای یرای پرورش قوای جسمی و روحی و عاملی برای نشاط و شادابی است و در بیش از 20 آیه در قران کریم به سیر آفاق و انفس اشاره شده است. عکس العمل شریعت و دین در گستره مفاهیم گردشگری انسان را آماده پذیرش پژوهشها و تحقیقاتی می نماید تا آنچه تاریک و نامفهوم تلقی می گردد روشن گردد و در واقع انسان ها از رخوت و کوردلی و سستی و خمودگی خارج گرداند،لذا باید فقه و صنعت گردشگری را در علوم اسلامی مورد توجه قرار داد. هدف ازانجام این پژوهش بررسی گردشگری از منظر اسلام می باشد. جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای – اسنادی و روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است.از نتایج یافته های این پژوهش می توان به تاکید قرآن کریم به سفر ،هجرت ،خداشناسی ،عبرت پذیری و نقش سفر در پیدایش و گسترش تمدن اسلامی اشاره کرد. این مقاله با توجه به آیات الهی در سوره های محمد ،یوسف ،حج ، روم ، فاطر، مومن ،انعام ،نحل ،نمل ، عنکبوت، آل عمران و توبه صورت گرفته که در اصل مقاله به صورت مشروح به آن پرداخته شده است.

Keywords:

گردشگری مذهبی , فرهنگ و گردشگری , گردشگری , اسلام و گردشگری