اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری بر سازگاری هیجانی، سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر افسرده مقطع تحصیلی دبیرستان (مطالعه موردی شهرستان دهلران)

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر سازگاری هیجانی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر افسرده مقطعتحصیلی دبیرستان در سال تحصیلی ۱۳۹۹ شهرستان دهلران بود. ۵۰ نفر از دانش آموزان افسرده به شیوه غربالگری انتخاب و به روش قرعه کشی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود. دانش آموزان انتخاب شده پرسشنامه سازگاری هیجانی رابیو و همکاران (۲۰۰۷) و سازگاری اجتماعی بل (۱۹۶۱) را تکمیل نمودند. گروه آزمایش، دوره آموزشی را در ۱۰ جلسه ۲ ساعته طی دو هفته دریافت کردند. یافته های به دست آمده با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد میانگین نمره میزان سازگاری اجتماعی در پیشآزمون و پسآزمون تفاوت معنادار داشت. همچنین تفاوت میانگین نمره سازگاری هیجانی در پیش آزمون و پس آزمون معنادار بود. همچنین نمره میزان سازگاری اجتماعی و سازگاری هیجانی در گروه آزمایش بالاتر از گروه کنترل بود. در نهایت نتایج نشان داد که آموزش مدیریت استرس شناختی-رفتاری در افزایش سازگاری اجتماعی و سازگاری هیجانی دانش آموزان دختر افسرده موثر بوده است.

Keywords:

مدیریت استرس , شیوه شناختی-رفتاری , سازگاری هیجانی , سازگاری اجتماعی