بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی بر انعطاف پذیری شناختی، تاکیدی بر دانش آموزان دیرآموز شهر تهران

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی بر انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان دیرآموز بود. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی باطرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر و پسر دیرآموز پایه سوم تا پنجم ابتدایی شهر تهرانتشکیل داده اند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود، بدین صورت که از بین مناطق ۲۲ گانه تهران، به طور تصادفی منطقه ۲ و ۵ انتخاب و از بیندبستان های غیردولتی این مناطق، به طور تصادفی ۵ دبستان انتخاب شد و بر اساس ملاک های ورود و خروج ۴۰ نفر به طور تصادفی به عنوان گروه نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دانش آموزان گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای تحت آموزش باتمرینات توانبخشی شناختی (مدل سلسله مراتبی سولبرگ و ماتیر) قرار گرفتند. همچنین جهت آزمون فرضیات از نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایجنشان داد تاثیر توانبخشی شناختی بر انعطاف پذیری شناختی در میان دانش آموزان دیرآموز معنادار است.

Keywords:

توانبخشی شناختی , انعطاف پذیری شناختی , دانش آموزان دیرآموز , تهران