مهری پاکزاد - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، گروه ادبیات، واحد مهاباد، ایران، مهاباد

در ادبیات فارسی و کردی کاروانسرا، منزلگاه، کاروانگاه، مهمانخانه، اطراقگاه، رباط، ساباط، تیم،هتل و کاروانخانه ازجمله نامهایی است که در ترادف با یکدیگر به محلی اطلاق میشود که اقامتدر آنجا موقت و برای مدت زمان محدود و معینی است. با جستجو در دیوان شعرای کرد می تواندریافت که کاروان و کاروانسرا با مضمون ها و ترکیبات ادبی گوناگون در شعر کردی به نوبه خودمورد توجه شعرا بوده است هرچند اگر این دو کلمه در مقام مقایسه قرار گیرد، کاروان، چندینبرابر کاروانسرا در شعر کردی نقش و کارکرد دارد. در این مقاله به جلوه های کاروانسرا و نقش واهمیت آن در شعر کردی پرداخته میشود. این پژوهش بعد از مشخص ساختن نقش این واژه وبسامد آن، بحث دیگری را پیش روی پژوهشگران باز میکند و آن اینکه با استناد به اسناد تاریخیو با توجه به مرزی بودن، صعب العبور بودن و حساس بودن مناطق کردستان به درازای پیشینهچند هزارساله تاریخ تمدن و فرهنگ، وجود کاروانسرا جزء لاینفک فرهنگ و زندگی اجتماعی مردمبوده است اما باید جستجو کرد قدمت نام این مکان (کاروانسرا) و سیر تحول نام هایی در معنایکاروانسرا در دنیای باستان تا به امروز در مناطق کردنشین چگونه بوده و در مقایسه با سایر نقاطایران دارای چه ویژگی های ممتازی بوده است.

شعر کلاسیک کردی، کاروانسرا