اثر سطوح مختلف تنش آبی در دو سامانه آبیاری قطره ای نواری سطحی و زیرسطحی بر عملکرد و بهره وری آب ذرت

سامانه های نوین آبیاری، از مهم ترین عواملی است که بر تولیدات مزرعه ای، مصرف آب و بهره وری اثر می گذارد اما عملکرد این سامانه ها نیازمند بررسی دقیق است. بدین منظور، پژوهشی با عنوان تاثیر سامانه های آبیاری نواری سطحی DI)) و زیرسطحی (SDI) با سطوح مختلف کم آبیاری بر میزان عملکرد، اجزاء عملکرد و بهره وری آب در ذرت رقم SC ۷۰۴، در قالب طرح فاکتوریل اسپلیت بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه معاونت آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی (کرج) در تابستان ۱۳۹۷ انجام شد. تیمارها شامل ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی در هرکدام از روش های آبیاری نواری سطحی و زیرسطحی بود. در مجموع ۵۴ نوار آبیاری مورد آزمایش قرار گفت. بر اساس نتایج، اثر متقابل تنش و روش آبیاری در مورد طول بوته بی معنی و وزن بوته خشک و شاخص برداشت در سطح احتمال ۱ درصد و سایر صفات در سطح احتمال ۵ درصد معنی دار بود. همچنین نتایج نشان داد که بیش ترین عملکرد دانه به میزان ۳۳/۲۲ تن بر هکتار و ۳۱/۲۲ تن بر هکتار به ترتیب از تیمارهای DI=%۱۰۰ IR و SDI=%۱۰۰ IR حاصل شد که این دو تیمار، اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند. کمترین عملکرد دانه از تیمار DI=%۵۰ IR به دست آمد که در مقایسه با تیمار بدون تنش در آبیاری نواری سطحی، به میزان ۳۳ درصد افت عملکرد داشت. تیمار SDI=%۵۰ IR دارای بیش ترین میزان بهره وری آب آبیاری (۷۵/۲ کیلوگرم بر مترمکعب) بین سایر تیمارها بود. بهره وری در این تیمار نسبت به تیمار بدون تنش رطوبتی در آبیاری نواری زیرسطحی به میزان ۶/۵۳ درصد افزایش داشت.

Keywords:

تنش رطوبتی , رابطه آب-بهره وری آب , کارایی مصرف آب , کم آبیاری