تحلیل چارچوبهای امنیتی در توسعه پایدار گردشگری

مساله امنیت و تلاش کشورهای مختلف دنیا برای برقراری و تامین آن ، از اهمیت این موضوع خبر می دهد. واقعیت آن است که دنیای حاضر نسبت به هرگونه بروز تهدید، آسیب پذیر بوده و از این روست که همواره در پی چاره ، برای رفع این مشکل و برقراری نظم و ثبات می باشد. توجه به گردشگری در آغاز قرن بیست و یکم به عنوان یکی از ابعاد مهم ژئوکالچر چشم انداز جدیدی را در افزایش توانمندی های ژئوپلیتیک در معرض نمایش قرار داد. بدین ترتیب دولتها از سویی از فواید اقتصادی گردشگران بهره برده و از جانب دیگر ضمن افزایش نفوذ فرهنگی تاثیر گذاری سیاسی خود را تقویت می نمایند. امنیت به عنوان مکملی برای توسعه امر گردشگری همواره ذهن صاحبنظران و اندیشمندان را در حوزه های مختلف جذب توریسم به خود مشغول نموده است. بی شک تامین امنیت و ارتقای آن در محیط های گردشگر پذیر ضمن بالابردن ضریب اطمینان مسافران جهت بهره مندی از ظرفیت های موجود ، به توسعه پایدار در چشم انداز توسعه صنعت گردشگری منجر خواهد شد. این تحقیق در نظر دارد با رویکردی تحلیلی توصیفی ضمن مطالعه نقش امنیت در توسعه گردشگری، چالش های امنیتی و انتظامی فرا روی محیط های گردشگر پذیر را ارزیابی نماید. یافته های تحقیق بیانگرآن است میان گردشگری پایدار و امنیت پایدار رابطه ای متقابل در جریان است و دولت ها به خصوص در جوامع توسعه یافته تلاش می کنند تا با گسترش و توسعه پایدار گردشگری اهداف ژئواکونومیک و ژئوکالچر خود را محقق سازند.