جعفر نیکبخت - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، ایران
صباح کرمی - کارشناس ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، ایران

در این پژوهش تاثیر اتصال دو به دوی انتهای لاترال ها بر خصوصیات هیدرولیکی سیستم آبیاری قطره ای بررسی شد. برای انجام آزمایش، یک سیستم آبیاری قطره ای در قطعه زمینی مسطح به ابعاد ۸۰ متر در ۹۰ متر در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان ایجاد شد. آزمایش در دو شرایط بدون اتصال (N.C.) و اتصال دو به دو (P.C.) انتهای لاترال ها و در سه فشار کارکرد ۵/۰، ۰/۱ و ۵/۱ بار انجام گرفت. قطره چکان مورد استفاده از نوع طولانی مسیر داخل خط با دبی ۰/۴ لیتر در ساعت و فشار کارکرد ۰/۱ اتمسفر بود. بر اساس نتایج، در فشار کارکرد ۵/۰ بار، اتصال دو به دوی انتهای لاترال ها باعث کاهش ضریب تغییرات از ۱/۱۳ به ۷/۱۰ درصد، افزایش یکنواختی پخش آب از ۸۲ به ۸۵ درصد و افزایش ضریب یکنواختی کریستیانسن از ۸۹ به ۹۱ شد. در فشار کارکرد ۰/۱ بار، مقادیر CV، Eu و Uc از ۱/۹، ۹۰ و ۹۲ درصد (به ترتیب) در حالت N.C. به ۹/۴، ۹۵ و ۹۶ درصد (به ترتیب) در حالت P.C. تغییر یافت. مقادیر آماره های CV، Eu و Uc در حالت P.C. و در فشار کارکرد ۵/۱ بار، به ترتیب ۵/۵، ۹۳ و ۹۶ درصد و در حالت N.C. به ترتیب ۷/۹، ۸۷ و ۹۳ درصد حاصل شد. با توجه به نتایج این پژوهش، اتصال دو به دوی انتهای لاترال ها به یکدیگر موجب بهبود سیستم آبیاری قطره ای از نظر فنی و هیدرولیکی شد.

ارزیابی سیستم آبیاری قطره ای, تغییر چیدمان لاترال ها, ضریب تغییرات, ضریب یکنواختی توزیع آب, ضریب یکنواختی کریستیانسن