صابر جمالی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
حسین شریفان - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، تخصص: آبیاری و زهکشی
فراست سجادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان

هدف این تحقیق، بررسی روش تلفیق آب دریا و شهری و تاثیر هر رژیم بر ویژگی های بیوشیمیایی و بهره وری مصرف آب گیاه دارویی شوید بود. آزمایش در قالب طرحی کاملا تصادفی با سه تکرار بر پایه کشت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان اجرا شد. برای این منظور، تلفیق آب دریا و آب شهری در پنج سطح (شاهد، اختلاط، یک سوم، نیم در میان و یک در میان آب دریا و آب شهری) استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که رژیم های آبیاری بر صفات کلروفیل کل و کلر برگ در سطح ۱ درصد معنا دار است، ولی بر سدیم، پتاسیم و نسبت سدیم به پتاسیم برگ و بهره وری مصرف آب در سطح ۵ درصد معنا دار بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری آب آبیاری، مقدار کلروفیل کل، پتاسیم برگ و بهره وری مصرف آب کاهش یافت، ولی مقادیر کلر و سدیم افزایش یافت که باعث مسمومیت یونی، به ویژه در سطوح بالای شوری، شد. نتایج نشان داد که در میان پنج رژیم اعمالی، رژیم آبیاری یک سوم در میان آب دریا و آب معمولی از نظر کلروفیل کل، پتاسیم برگ و بهره وری مصرف آب بیشترین میزان را پس از تیمار شاهد داشته است. تیمار یک سوم در میان، نیم در میان، یک در میان و اختلاط آب شور دریا و آب شهری منجر به کاهش ۶/۲۷، ۴/۵۰، ۱/۵۹ و ۱/۶۸ درصدی بهره وری مصرف آب شد.

آب نامتعارف, اختلاط آب دریا و آب شهری, پتاسیم و سدیم برگ, خواص بیوشیمیایی برگ, شوید, کلر برگ, یک سوم در میان آب دریا