بررسی تاثیر آبیاری با آب آلوده بر تجمع فلزات سنگین در گندم و جعفری

هدف این پژوهش بررسی اثر آبیاری با آب آلوده بر تجمع مس، آهن، روی، کادمیم و منگنز در دو آزمایش مجزا روی گندم و جعفری طی دو تیمار آب آلوده و آب چاه در منطقه درود فرامان کرمانشاه است. مطالعه روی گندم (ریشه، اندام هوایی و دانه) و جعفری (ریشه و اندام هوایی)، در سه تکرار به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی صورت پذیرفت. تجمع آهن، روی، منگنز و کادمیم در اندام های گندم و برای آب آلوده بیش از آب چاه و معنا دار بود، ولی از نظر تجمع مس اختلاف معنا داری مشاهده نشد. در هر دو تیمار آبیاری افزایش غلظت همه فلزات در ریشه نسبت به سایر اندام های گندم معنادار بود. بیشترین مقدار تجمع مس، آهن، روی، کادمیم و منگنز به ترتیب ۱/۳۳، ۳/۱۵۵۴، ۸۵/۹۴، ۵۵۷/۰ و ۴۹۴ (mg/kg) در ریشه گندم و برای تیمار آب آلوده بود. همچنین، غلظت تمام فلزات سنگین در اندام های جعفری در آب آلوده به طور معناداری بیشتر بود. در هر دو تیمار آبیاری غلظت مس، آهن، روی و کامیم در ریشه به طور معناداری بیشتر از اندام هوایی است، ولی منگنز در اندام هوایی بیشتر بوده است. بیشترین مقدار تجمع مس، روی و کادمیم برابر ۳/۳۵، ۷/۹۵ و ۷۶۷/۰ (mg/kg) در ریشه و بیشترین مقدار آهن و منگنز ۵/۵۸۸ و ۱۹۴ (mg/kg) در اندام هوایی جعفری در آب آلوده بود. در نهایت، در گندم و جعفری که با آب آلوده آبیاری می شود تجمع فلزات سنگین بیش از شاهد و تجمع آن در ریشه بیشتر بود.

Keywords:

آهن , روی , کادمیم , مس , منگنز