مهدی کرمانی - دانشگاه فردوسی مشهد
محمد مظلوم خراسانی - دانشگاه فردوسی مشهد
حسین بهروان - دانشگاه فردوسی مشهد
محسن نوغانی دخت بهمنی - دانشگاه فردوسی مشهد

زنان سرپرست خانوار فقیر یکی از گروههای آسیبپذیر جامعه هستند. این زنان علاوه بر نقشهای متداول برای زنان در خانواده، متولی نقشهای مربوط به سرپرستی خانوار نیز هستند. از این رو، تلاش برای توان مندسازی آن ها از اولویت ویژهای برخوردار است. در این بین، برخورداری از آمادگی ذهنی و روانی پیش شرطی اساسی برای شکوفایی قابلیتهای فردی در دیگر عرصههای زندگی است. بر این اساس، تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و توان مندی روانی در زنان سرپرست خانوار در قالب پژوهشی پیمایشی متشکل از ۳۲۴ زن شاغل در مراکز کارآفرینی و مهارتآموزی کوثر شهرداری تهران، صورت پذیرفتهاست. برای اخذ نمونه، ابتدا مراکزی به صورت تصادفی از لیست مراکز موجود انتخاب و سپس کارکنان هر مرکز تمام شماری شده اند. این روند تا تحقق حجم نمونه تعیین شده ادامه یافته است. ابزار گردآوری اطلاعات نیز پرسشنامه محقق ساخته بوده است. دادههای حاصل با روشهای آماری تحلیل هم بستگی و تحلیل هم بستگی کانونی تجزیه وتحلیل شدهاند. یافتههای تحقیق در مجموع موید هم بستگی متوسط بین مولفههای مختلف سرمایه اجتماعی و توان مندی روانی بوده است. در عین حال، هم بستگی بین «توانایی تصمیمگیری» و «اعتماد به نفس» با مولفههای مختلف سرمایه اجتماعی قویتر از سایر مولفههای توان مندی روانی بوده است. در بین متغیرهای زمینهای نیز در اغلب موارد سن اثر منفی و مدت سرپرستی، درآمد و تحصیلات دارای اثر مثبت بر مولفههای توان مندی روانی بودهاند. همچنین، تحلیل هم بستگی کانونی، نشاندهنده نقش تبیینکنندگی سرمایه اجتماعی بر توان مندی روانی است.

سرمایه اجتماعی, توا ن مندی روان, سلامت روان, زنان سرپرست خانوار