بررسی تاثیر معماری دانش بر هویت سازمانی با تاکید بر نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی و سرمایه اجتماعی (مورد مطالعه: کارکنان شهرداری مشهد)

 پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر معماری دانش بر هویت سازمانی با نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی و سرمایه اجتماعی انجام شده است. روش تحقیق کاربردی و به لحاظ روش، جزء تحقیقات توصیفی-همبستگی به شمار می رود. جامعه آماری کلیه کارکنان شهرداری مشهد، ۲۸۵۱ نفر بوده اند که تعداد ۳۳۲ نفر به عنوان نمونه به شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. به منظور گردآوری داده های پژوهشی از پرسش نامه معماری دانش چوران و کروگر (۲۰۰۴)، هویت سازمانی چنی (۱۹۸۳)، توانمندسازی روان شناختی اسپیترز (۱۹۹۲) و سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) استفاده شد. برای سنجش روایی، از روایی محتوا و تحلیل عامل تاییدی و سنجش پایایی از ضریب آلفای کرنباخ استفاده شد. میزان آلفای کرونباخ هویت سازمانی، معماری دانش، توانمندسازی روان شناختی و سرمایه اجتماعی به ترتیب ۸۶/۰، ۸۶/۰، ۸۴/۰ و ۷۲/۰ محاسبه شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار SMART PLS انجام گرفت. نتایج این پژوهش حاکی از تاثیر مثبت و معناداربودن معماری دانش بر هویت سازمانی، توانمندسازی روان شناختی و سرمایه اجتماعی به ترتیب به میزان ۴۲/۰، ۴۷/۰، ۶۴/۰ توانمندسازی روان شناختی بر هویت سازمانی به میزان ۴۱/۰ است. در نهایت توانمندسازی روان شناختی و سرمایه اجتماعی نقش میانجی گری در تاثیر معماری دانش بر هویت سازمانی به میزان ۳۲/۰ و ۴۳/۰ دارد.

Keywords:

هویت سازمانی , معماری , توانمند سازی روانشناختی