امین ترنجیان - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی گروه مهندسی آب، دانشکده کشا
صفر معروفی - استادیار گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا

در این تحقیق، با استفاده از روشهای مختلف زمینآمار از جمله روشهای کریجینگ، حداقل انحنا، معکوس آبهای pH فاصله، همسایگی نزدیک، چندجملهای موضعی و توابع پایه شعاعی، تغییرات مکانی هدایت الکتریکی و سطحی دشت همدان- بهار مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور با استفاده از دادههای حاصل از نتایج اندازهگیری منطقهای برآورد گردید. معیارهای ارزیابی pH هدایت الکتریکی بر روی 108 نمونه آب برداشت شده، هدایت الکتریکی و در این پژوهشمتوسط قدرمطلق خطا، متوسط خطای اریب، ریشه میانگین مربعات خطا و انحراف استاندارد عمومی، با استفاده از روش اعتبارسنجی متقابل بود. نتایج بدست آمده نشان دادند که روشچندجملهای موضعی درجه 1 بهترین روش برای تخمین هدایت الکتریکی و روش فاصله معکوس با توان 1 بهعنوان بهترین روش جهت تخمینpH میباشد. همچنین روشتوابع پایه شعاعی به عنوان نامناسبترین روشدر تخمین هدایت الکتریکی و pH شناخته شد.

هدایت الکتریکی Ph زمینآمار، چندجملهای موضعی، فاصله معکوس، توابع پایه شعاعی