شهلا امینی - دانشجوی دکتری تصوف و عرفان اسلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
حامد ناجی اصفهانی - دانشیار گروه فلسفه غرب، دانشگاه اصفهان، ایران
محمد جواد شمس - دانشیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران

رحمت واسعه الاهی همواره از جانب ذات خداوند سبحان به سوی مخلوقات در جریان است. به دلیل سنخیت نداشتن مخلوقات با ذات خداوندی، نیاز به واسطه ای است که این رحمت را دریافت کند و به مخلوقات برساند. این واسطه در عصر حاضر حضرت ولی عصر f است. اگرچه ما در زمان غیبت از نعمت ولایت تشریعی ایشان محرومیم، اما بررسی جایگاه تکوینی حضرت به عنوان واسطه فیض الاهی موضوعی است که ما با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با بررسی سه صفت از اوصاف ایشان، به آن پرداخته ایم. مهم ترین دستاوردهای این مقاله چنین است: مظهریت تام حضرت ولی عصر برای همه اسمای الاهی و همچنین تناسب با کل عوالم وجود از طریق تجلی یافتن در تمام اسما به نحو سریانی به حکم مظهریت اسم جامع «الله»، شانیت خلافت الاهی را برای ایشان رقم زده است. حضرت به واسطه خزائن اسمای الاهی، که به منزله قوای ایشان است، امور عالم را تدبیر می کند و به همه مخلوقات فیض می رساند. ایشان در هر لحظه و آنی با مظهری از مظاهر الاهی است و عالمی از عوالم وجود را تدبیر می کند؛ و این همراهی با مظاهر در همه زمان ها بر اساس اسم «العدل» الاهی ایشان صورت می پذیرد.

حضرت ولی عصر , طهارت, خلیفه الله, باب الله, العدل