سیدمحمد قلمکاریان - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور اصفهان
سمیه علینقیان - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مشاوره شغلی دانشگاه پیام نور اصفهان

بازی و فعالیت های جسمانی جزئی از زندگی انسان از بدو تولد تا لحظه ی مرگ است. انسان از نظر فیزیولوژیکی نیاز بهجنبش و حرکت دارد و بازی جزء مهم این جنبش و حرکت است. انسان برای رشد ذهنی و اجتماعی خود نیاز به تفکر دارد وبازی خمیر مایه ی تفکر است.کمبود بازی و فعالیت های بدنی در کودکان و نوجوانان می تواند منجر به رکود در سلامتجسمانی، روانی و ایجاد اختلالاتی هم چون اضطراب و استرس و افسردگی شود. شیوه ی گردآوری اطلاعات این مقاله بهصورت کتابخانه ای است که با مطالعات متعدد از کتب مختلف و مقاله های معتبر از اینترنت ، به نتایج گوناگونی دست یافتیمکه در ادامه به تفصیل درباره ی آنان بحث خواهیم کرد و می خواهیم به شما نشان دهیم که بازی و تحرک بدنی تا چه اندازهدر بهبود سلامت روان و کاهش افسردگی یک فرد به خصوص کودکان و نوجوانان تاثیر بسزایی دارد. در عین حال امروزه، بازیهای رایانه ای، به بخش جدایی ناپذیری از زندگی کودکان و نوجوانان تبدیل شده اند. تغییرات سبک زندگی، از قبیل کوچکشدن خانواده ها و نبود هم بازی، زندگی آپارتمانی و محدودیت های عرصه ی تحرک برای کودکان و لزوم اجتناب از بسیاریاز فعالیت ها و جست و خیزهای کودکانه، تنهایی کودکان و غیبت های طولانی والدین، چرخش بسیاری از آموزش ها ومهارت ها به سوی آموزش های الکترونیک و از راه دور، گسترش و در دسترس بودن فناوری برای همگان، درکنار عوامل وزمینه های مختلف دیگر، استفاده ی کودکان و نوجوانان از رایانه، اینترنت، کنسول های بازی، تبلت و گوشی های هوشمند رااجتناب ناپذیر کرده است. بنابراین سهم بسیار زیادی از تحقیقات روانشناسان، به تبیین تاثیرات منفی یا مثبت بازی های رایانهای بر کودکان و نوجوانان اختصاص یافته است.

کودکان، نوجوانان، سلامت روان، بازی، فعالیت های جسمانی، بازی های ویدئویی- رایانه ای