مرتضی خسروشاهی - دکتری تصوف و عرفان اسلامی، استاد سطح عالی حوزه

مراقبه را باید یکی از مهم ترین سنت های عرفانی به شمار آورد که مورد توجه فراوان عارفان و محققان قرار گرفته است. این اصطلاح به معانی متفاوتی به کار رفته است که حسابرسی از نفس و توجه به مراتب آن در فرهنگ عرفان اسلامی و مدیتیشن در جنبش های نوپدید معنوی از مهم ترین آنها است. این موضوع نیز در فرهنگ عرفان اسلامی دارای شرایط و ابعاد متعددی است که عارفان به توضیح آن پرداخته اند که شیخ محمد بهاری از جمله ایشان به شمار می آید. نویسنده این تحقیق با مطالعه و تحقیق در اندیشه های بهاری براین باور است که مراقبه از منظر ایشان از مهم ترین شروط تقویاست و علاوه بر امکان تقسیم آن به مراقبه عام و خاص، به سه سبک مراقبه عبادت محور، مراقبه ذکر محور و مراقبه تفکر محور تقسیم می شود. بنابراین سالک با بررسی احوالات شخصی و تشخیص استاد سلوکی اش به مراقبه پرداخته و به یکی از روش های بیان شده در مراقبه، سلوک خواهد کرد

بهاری همدانی، مراقبه، تذکره المتقین، سبک شناسی، عرفان