منیره بیاتی اشکفتکی - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
آزیتا امیرفخرایی - دکتری روان شناسی بالینی،استادیاردانشگاه آزاد اسلامی واحدبندر عباس
محمدحسین شریفی نیا - دکتری روان شناسی،استادیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه قم

افسردگی یکی ازمهم ترین بیماری های ناتوان کننده است که امروزه تعداد زیادی از مردم دچارآن شده اند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان یکپارچه توحیدی بر بهبود مولفه های اضطراب وجودی در زنان افسرده بود. طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون وگروه گواه است. گروه نمونه را ۴۰ نفر از زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی بندرعباس تشکیل می دهند که بر اساس مقیاس افسردگی بک، افسرده تشخیص داده شدند. سپس این افراد به شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای گردآوری داده های مورد نیاز، از مقیاس های افسردگی بک و اضطراب وجودی استفاده شد. اعضای گروه آزمایش طی ۱۲ جلسه مشاوره فردی، تحت درمان یکپارچه توحیدی قرارگرفتند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده های حاصلاز پیش آزمون و پس آزمون، تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد پس از مداخله، در متغیرهای بی هدف بودن کارها ( ۸۶ / ۵ = F و ۰۲ / ۰ = p )، پوچ بودن معنای زندگی( ۵۳ / ۴ = F و ۰۴ / ۰ = p )، عدم توانایی در متقاعد کردن دیگران ( ۰۷ / ۵ = F و ۰۳ / ۰ = p) ، عدم علاقه نسبت به انجام کارها ( ۲۵ / ۴ = F و ۰۵ / ۰ = p ) و عدم احساس مسئولیت نسبت به دیگران ( ۹ / ۴ = F و ۰۳ / ۰ = p ) بین گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری حاصل شده است. بنابراین، با توجه به نتایج فوق می توان ادعا کرد که درمان یکپارچه توحیدی در بهبود مولفه های و اضطراب وجودی در زنان افسرده موثر بوده است

اضطراب وجودی، درمان یکپارچه توحیدی، افسردگی زنان