فاطمه رحمانی - کارشناس علوم تربیتی

شادکامی یکی از خلقیات اساسی در زندگی فرد است و نقش مهمی در چارچوب حیات روانی و اجتماعی او بازی می کند. شادکامی عبارت از چگونگی داوری فرد درباره نحوه گذران زندگی است ، این نوع داوری متاثر از ادراکات شخصی فرد و تجربه احساسات و عواطف مثبت است که بر سبک تبیین ، قضاوت و تصمیم گیری او اثر می گذارد عواملی که شادکامی را به وجود می آورند شامل احساس رضایت مندی از زندگی و فقدان عواطف منفی همچون افسردگی و لذت بردن از وقایع می باشد و یکی از علل تاثیرگذار در برقراری اصول بهداشت روانی و خوشبختی است و بر قضای شناختی و رشد آن اثر می گذارد. شادکامی بر نگرش و ادراکات شخص مبتنی است و به حالتی اشادت دارد که مطبوع و دلپذیر است و از تجربه هیجان های مثبت و خشنودی از زندگی نشات می گیرد. احساس شادکامی مولد انرژی ، شور و نشاط و حرکت و پویایی است و همچون سپری می تواند خانواده آدمی در برابر استرس ها و مشکلات محافظت نموده و سلامت جسمی و روانی او را تضمین کند

خانواده پایدار،شادکامی،آموزه های دینی