پژمان رودگرمی - استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران
رضا حبیبی - مربی پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران

مناطق ویژه اکولوژیک اراضی هستند که بدلیل داشتن شرایط ویژه از نظر خصوصیات وکارکرد از سایر مناطق متمایز میباشند و از نظر کاربری اراضی قابلیت حفاظت دارند.در رابطه با پوشش گیاهی یکسری خصوصیات از نظر نوع گونه ها،تخریب گونه ها و رویشگاه های آنها وخاص بودن آنها می تواند منجر به امر حفاظت برای آنها گردد ودر این حالت جزو مناطق ویژه اکولوژیک قرار می گیرند. در واقع هدف از شناخت مناطق ویژه اکولوژیک شناسائی مناطق مستعد برای کاربری حفاظتی است. در این تحقیق ابتدا به بررسی وضعیت پوشش گیاهی استان تهران بر اساس تیپ های گیاهی پرداخته شد تا شناختی از پوشش گیاهی استان بدست آید.پوشش گیاهی استان تهران در حالت طبیعی عمدتا پوشیده از گیاهان مرتعی است که تراکم وتولید اندکی دارند.وسعت جنگل طبیعی در استان تهران اندک است و پوشش درختی ودرختچه ای باتراکم کم درمناطق جنگلی استان وجوددارد. برای شناسائی مناطق ویژه اکولوژیک استان تهران براساس پوشش گیاهی منابعی از قبیل اطلاعات سازمانهای CITES 2 و IUCN،1FAO ومطالعات سازمان جنگلها ومراتع کشوروموسسه تحقیقات جنگلها ومراتع مد نظر قرارگرفت .در رابطه با گونه های گیاهی که شرایط ویژه اکولوژیک دارنداز منابع ذکر شده استفاده شد تا گونه های در معرضتهدید وحفاظتی استان تهران شناسائی گردند و بر اساس منابع موجود ومطالعات صحرائی رویشگاه های آنها شناسائی شد. از دیگر خصوصیاتی که برای مناطق ویژه اکولوژیک از نظر پوشش گیاهی در نظر گرفته شد، ذخیره گاه های جنگلی در ارتباط با گونه های درختی حفاظتی بود که آخرین رویشگاه های درختان در استان تهران می باشند ونیاز است بطور کامل موردحفاظت قرار بگیرند

مناطق ویژه اکولوژیک، تهران ، پوشش گیاهی