رویا منعم - دانشجوی دکتری حسابداری، گروه حسابداری، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حمیدرضا وکیلی فرد - دانشیار مدیریت و توسعه سازمانی، گروه حسابداری، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فریدون رهنمای رودپشتی - استاد مدیریت بازرگانی، گروه حسابداری، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
هاشم نیکومرام - استاد مدیریت بازرگانی، گروه حسابداری، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

ساختار سرمایه به عنوان مهم ترین پارامتر موثر بر ارزش­گذاری و جهت­گیری بنگاه اقتصادی در بازارهای سرمایه مطرح شده است. با توجه به نبود پژوهش جامع و مطالعه موردی در این زمینه، هدف پژوهش حاضر، تعیین الگوی غالب ساختار سرمایه در صنعت خودرو و ساخت قطعات می­باشد. دوره زمانی پژوهش، ۱۳۹۵-۱۳۸۵ بوده و در صنعت مذکور، ۲۶ شرکت به عنوان نمونه انتخاب شده است. برای تجزیه وتحلیل دادههای پژوهش، از مدل­های رگرسیونی تلفیقی/ترکیبی و از نرم­افزار ایویوز نسخه ۹ استفاده شده است. در این پژوهش، جهت تعیین ساختار سرمایه از ۳ معیار اهرم دفتری، اهرم بازار و اهرم بلندمدت استفاده شده است. همچنین  به منظور سنجش عوامل موثر بر ساختار سرمایه، بر اساس نظریه­های مختلف، از  متغیرهایی نظیر سود نقدی سهام، سودآوری، ریسک تجاری، ساختار دارایی، نقدینگی، رشد شرکت، اندازه شرکت، صرفه­جویی مالیاتی غیر از بدهی، ظرفیت بدهی، صرفه­جویی مالیاتی بدهی و نسبت پوشش بهره استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان می­دهد در صنعت خودرو و ساخت قطعات، نظریه­های سلسله مراتبی، خوش­بینی مفرط و زمانبندی بازار، الگوهای غالب در بازار سرمایه ایران هستند.

نظریه توازی, نظریه سلسله مراتبی, نظریه خوش بینی مفرط مدیریتی, نظریه زمانبندی بازار و صنعت خودرو و ساخت قطعات