ترکیب فراوانی ،تنوع زیستی پلانکتونها و پدیده یوتروفیکاسیون در تالاب شادگان

در این مطالعه فراوانی و ترکیب پلانکتون ها در تالاب شادگان در سال87-1386 انجام شده است. در این مطالعه 42 جنس فیتوپلانکتونی در 4 گروه باسیلاریوفیسه(دیاتومه) , سیانوفیسه، کلروفیسه و دینوفیسه به ترتیب با فراوانی 69/4 ، 22/22 ، 10/15 و 5/16 در صد و غالب ترین آنها دیاتومه ها هستند . 24 جنس زئوپلانکتون در 4 گروه پروتوزوآ , روتیفرآ، کوپه پودآ و کلادوسرآ به ترتیب با فراوانی 2، 80/47 ، 17/30 و 0/23 درصد است و روتیفرها غالب ترین می باشند. فراوانترین جنس ها از دیاتومه ها جنس هایNitzschia , Cyclotella هستند .فیتو پلانکتونها دارای دو حداکثر هستند که اولی در تابستان و دومی با مقدار کمتر در اوایل پاییز است . ایستگاههای عطیش و خروجی دورق دارای فراوانی بیشتری از پلانکتونها هستند. بیشترین تنوع زیستی نیز در ایستگاههای رگبه و عطیش است.میانگین سالانه تولید اولیهgC/m2/day 1/671/67 است و حداکثر وحداقل آن به ترتیب 4/67 و 10/50 می باشد. عدم حضور گونه هایی که شاخص دریاچه های یوتروف و فراوانی بسیار اندک جنس هایCeratium و Peridinium از رده دینوفیسه که شاخص در یاچه های یو تروف هستند و نیز عدم مشاهده شکوفایی سیانوفیسه ها ، عدسک های آبی شناور و حضور ماکروفیت ها و کدورت کم آب و افزایش تنوع پلانکتونها در سالهای متمادی و عدم غالبیت ماهی خوارها نمی تواند معرف رخداد پدیده یوتروفیکاسیون در تالاب شادگان باشد. ورود پساب های کشاورزی به تالاب میتواند در وهله اول بدلیل افزایش مواد مغذی سبب افزایش تولید اولیه و یک استرس مثبت شود..

Keywords:

تنوع زیستی , یوتروفیکاسیون , پلانکتون , تالاب شادگان , کلروفیل , تولید اولیه