الهام ابراهیمی - استادیار گروه مدیریت، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران

مدیریت منابع انسانی به سیاست ها، اقدامات و نظام های تاثیرگذار بر رفتارها، نگرش ها و عملکرد کارکنان اشاره دارد. در حوزه مدیریت منابع انسانی، کتاب های مرجع زیادی وجود دارد که هریک به دلیلی، مشروعیت و مقبولیت مناسبی میان خوانندگان کسب کرده اند. کتاب «مدیریت منابع انسانی و امور کارکنان» به قلم دکتر سیدرضا سیدجوادین از جمله جامع ترین کتاب هایی است که در زمینه مدیریت منابع انسانی به رشته تحریر درآمده و از همین رو سال ها به عنوان منبع درسی و ماخذ اصلی مطالعه برای کنکور تحصیلات تکمیلی محسوب می شده است. در این مقاله تلاش شد با رویکرد توصیفی- تحلیلی، با ذکر شواهد و مستندات و بر مبنای معیارهای ارزیابی معرفی شده از سوی شورای نقد و بررسی متون و کتب علوم انسانی، به نقد منصفانه و بدون سوگیری کتاب مذکور پرداخته شود. نقدها از دو نظرگاه شکلی و محتوایی ارائه شدند. بر این اساس، نقاط قوت اصلی کتاب جامعیت محتوا، نگرش سیستمی، دیدگاه منسجم و ساختارمند به موضوعات و سازواری اثر با ارزش های اسلامی هستند. در عین حال، این اثر نقاط قابل بهبودی دارد که از جمله مهم ترین آن ها می توان به فقدان رویکرد کاربردی و مساله مدار، بهره گیری ناکافی از محتوا و روش های ارائه خلاقانه، روزآمد نشدن موضوعات به رغم تجدید چاپ های متعدد کتاب و ضعف در شیوه ارجاع دهی اشاره کرد.

مدیریت منابع انسانی, کارکردهای منابع انسانی, توسعه انسانی, نقد شکلی, نقد محتوایی