ارزیابی آثار اقتصادی تغییر اقلیم بر بخش کشاورزی استان فارس

به دلیل نقش کشاورزی راهبردی استان فارس در ایران، در این پژوهش وضعیت اقتصادی فعالیت های زراعی و دامی این استان با استفاده از الگوی برنامه ریزی ریاضی مثبت تا سال ۲۱۰۰ شبیه سازی شده است. برای این منظور از سناریوی انتشار متعادل گازهای گلخانه ای IPCC-۲۰۱۳ با توجه به شرایط اجتماعی- اقتصادی منطقه استفاده شد. این مطالعه طی یک دوره ۲۸ساله (۱۳۹۴-۱۳۶۶) و با انتخاب سال ۱۳۸۸ به مثابه سال پایه انجام شده است. انتخاب سال ۱۳۸۸ به دلیل فاصله زمانی مناسب این سال نسبت به شروع و پایان دوره و همچنین شرایط خاص تولید و واردات در این سال بوده است. براساس نتایج به دست آمده سطح زیر کشت محصولات زراعی کل با کاهش ۰۱۷/۰درصدی نسبت به سال پایه (۱۳۸۸) به ۳۸۸/۱ میلیون هکتار در سال ۲۱۰۰ خواهد رسید. با توجه به نتایج، سطح زیر کشت گندم ۸/۱، جو ۴/۰، صیفی جات ۴/۱ و حبوبات ۲/۱ درصد افزایش و درمقابل سطح زیر کشت محصولات سیب زمینی ۹/۴، پیاز ۸/۵، چغندرقند ۸/۵ و پنبه ۳/۳ درصد کاهش داشته است؛ همچنین گندم، برنج، حبوبات، صیفی جات و سبزیجات به ترتیب به میزان ۴۳/۲۸، ۳۴/۲۵، ۸/۱۲، ۶۷/۲۴ و ۶/۱۰ درصد و سیب زمینی، پیاز، گوجه فرنگی، قند و شکر، پنبه، گوشت قرمز، شیر، گوشت مرغ و تخم مرغ به میزان ۸/۲۷، ۴۵/۲۵، ۲۲/۲۸، ۲۷/۲۳، ۸/۱۹، ۴۵/۳۹، ۲۳/۱۸، ۵۴/۳۶ و ۴۵/۲۷ درصد افزایش قیمت خواهند داشت. در یک جمع بندی کلی می توان بیان کرد افزایش سطح زیر کشت در آینده بیشتر متوجه محصولات گندم، جو و حبوبات است؛ بنابراین سیاست گذاری های بخش کشاورزی باید بر این محصولات متمرکز باشد.

Keywords:

تغییر اقلیم , سناریوی انتشار , PMP , استان فارس