حسین رحمان سرشت - استاد مدیریت استراتژیک، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
معصومه تدریس حسنی - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
اکبر رحیمی پور - دانشجوی دکتری حسابداری، دانشگاه تهران پردیس البرز، تهران، ایران

بهره گیری از شهود و تصمیم گیری شهودی به عنوان یک عامل موثر مدیریت، توجه فزاینده ای را در محافل علمی و پژوهش ها در سطح دنیا به خود جلب کرده است. این پژوهش، با بیان نقش اساسی تصمیم گیری شهودی در شرایط پیچیده جهان امروز، و استفاده از مدلی کمی مبتنی بر عدم قطعیت کوشش می کند، تا الگویی کارآمد برای ارتقای اثربخشی تصمیم گیری شهودی مدیران و شناسایی بهترین تصمیم شهودی نسبت به الگوی بهینه، عرضه کند. برای دستیابی به هدف مذکور، ابتدا یک مدل تصمیم گیری شهودی بر اساس چهار مولفه ی تشکیل­دهنده آن ارائه و سپس با استفاده از تکنیک های ریاضی یک مدل برنامه ریزی غیرخطی برای تصمیم گیری شهودی بر پایه نظریه دمپستر شافر ارائه گردید. در نهایت با ذکر یک نمونه عملی مدل سازی واقعی از مساله پژوهش انجام و برای تشریح چگونگی استفاده از آن در جهت ارتقای تصمیم گیری، به کمک روش های ریاضی، به حل آن پرداخته شد. مدل مذکور، در شرایطی که داده ها جهت اخذ تصمیم با ابهام مواجه اند و مبنای منطقی ای جهت اخذ تصمیم وجود ندارد، می تواند راهکار مناسبی جهت کاهش ریسک های احتمالی حاصل از اخذ تصمیم گیری های شهودی گردد. در واقع در این مدل، با تجمیع نظرات خبرگان (تصمیم گیرندگان سازمانی)، یک مدل مرجع پیشنهاد می شود که می تواند به عنوان، مبنایی برای اخذ تصمیمات شهودی قرار گیرد.

تصمیم گیری شهودی, نظریه دمپستر شافر, مدل سازی ریاضی, شهود