تاثیر تنوع کارکردی چند گیاه دارویی بر ترکیب، تراکم و شاخص های تنوع علف های هرز در بوم نظام های کشاورزی
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 13، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 236
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-13-1_001
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1400
Abstract:
به منظور بررسی اثر تنوع کارکردی تعدادی از گیاهان دارویی بر تراکم و تنوع علفهای هرز، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی ۹۱-۱۳۹۰ و ۹۲-۱۳۹۱ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارها شامل ۱۳ گونه دارویی مرزنجوش (Origanum vulgar)، زوفا (Hyssopus officinalis)، بابونه (Tanacetum parthenium)، سرخارگل (Echinacea purpurea)، سداب (Ruta graveolens)، گل ختمی (Althaea officinalis)، گل راعی (Hypericum perforatum)، شنبلیله (Trigonella foenum-graecum)، گل مغربی (Oenothera erythrosepala)، پنیرک (Malva sylvestris)، عدس الملک (Securigera securidaca)، بومادران(Achillea millefolium) وگل انگشتانه (Digitalis purpurea) بودند. نتایج نشان داد که اثر گیاهان دارویی بر تراکم و وزن خشک کل علفهای هرز از نظر آماری معنیدار بود. بیشترین و کمترین وزن خشک علفهای هرز به ترتیب در گونههای دارویی گل انگشتانه (۴/۳۹ گرم در مترمربع) و بابونه گاوی (۲/۳ گرم در مترمربع) به دست آمد. بیشترین تعداد کل علفهای هرز نیز در گونههای دارویی پنیرک، عدس الملک، گل انگشتانه و زوفا مشاهده شد. گونه دارویی پنیرک دارای بیشترین غنای گونهای علفهای هرز (چهار گونه) بود که اختلاف آماری معنیداری با عدس الملک و بومادران نداشت. در طی سالها و مراحل نمونهبرداری مختلف، گونه دارویی بومادران از نظر علفهای هرز دارای بیشترین شاخص تنوع شانون به مقدار ۴۸/۰ بود که اختلاف آماری معنیداری با پنیرک، عدس الملک، زوفا، گل راعی، گل انگشتانه و سرخارگل نداشت. همچنین بیشترین شاخص تنوع مارگالوف نیز در کرتهای دارای گونههای دارویی پنیرک، بومادران و زوفا به ترتیب با مقادیر ۰۵/۴، ۰۳/۴ و ۳۳/۳ به دست آمد. گونههای دارویی مورد مطالعه از نظر تنوع علفهای هرز در سطح تشابه ۷۵ درصد در پنج گروه قرار گرفتند.
Keywords:
Authors
علیرضا کوچکی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
الهام عزیزی
گروه زراعت، دانشگاه پیام نور، ایران
لیلا تبریزی
گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
سارا بخشائی
دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :