مروری بر نانو کامپوزیت های پلیمری خود ترمیم شونده

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 521

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MRSS03_010

تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1400

Abstract:

توسعه نانوکامپوزیت های پلیمری هوشمند به دلیل پیشرفت های که در سال های اخیر از نظر علمی و صنعتی در آن ها اتفاق افتادهاست ، بسیار مورد توجه بوده است. نانوکامپوزیت های پلیمری هوشمند کاربردهای زیادی از قبیل در مواد با قابلیت حافظه شکل ، خودترمیم شونده ، خود سنجش ، خود گرم شونده و خود تمیز شونده پیدا کرده اند. پلیمرها و کامپوزیت های پلیمری به دلیل برخورداریاز ویژگی های مختلف از قبیل فرایندپذیری خوب و پایداری شیمیایی در شرایط اتمسفری مختلف، به طور چشم گیری در بسیاری ازگروه های مهندسی و صنایع مختلف از قبیل نظامی، هوا و فضا ، ساخت و ساز و غیره کاربرد دارند. اما، از مشکلاتی که طی استفاده ازاین مواد با آن رو به رو هستیم ، تخریب آسان آن ها به هنگام مواجه با یک وضعیت ناملایم است. این موضوع، باعث افت خواصمکانیکی و کاهش طول عمر مواد پلیمری می شود. ترمیم سریع مواد پلیمری ابتدا نیاز به شناسایی محل تخریب به وسیله اپراتور یادستگاه هایی مانند فراصوت و تابش اشعه ایکس و ادامه فرایند زمانبر ترمیم دارد. در بسیاری از مواد پلیمری که محل آسیب دیده برایتشخیص واعمال ترمیم دسترس ناپذیر است، خودترمیمی حائز اهمیت است. مواد خودترمیم با قابلیت ترمیم و بازیابی آسیب هایایجادشده ، از مکانیزم های که عمدتا از طبیعت الهام گرفته شده است ، می توانند با اطمینان خاطر بالا در شرایط کاربردی استفادهشوند. رویکردهای ایجاد پدیده خودترمیمی در مواد، شامل ترمیم بدون اعمال یا با اعمال محرک خارجی است که به ترتیب ، ترمیمذاتی و غیر ذاتی نامیده می شوند. از مهم ترین نانوذرات استفاده شده در کامپوزیت های پلیمری خودترمیم می توان به نانولوله هایکربنی، گرافن اکسید نانولوله های هالوسیت، طلا و نقره اشاره کرد به صورت کلی به بررسی آنها می پردازیم .

Authors

راشد دانشفر

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر دانشگاه تهران

علی خلیلی ماهانی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران