تاثیرتعاملات اجتماعی در فضاهای آموزشی از دیدگاه روانشناسی محیط

امروزه روانشناسی محیط یکی از رشته های مهم و فعال در دانشگاه های معتبر دنیا می باشد که با موضوع های مختلفی درارتباط است که مهم ترین قسمت آن تاثیر مثبت و یا منفی محیط مصنوع بر رفتار انسان ها و یا بالعکس می باشد. در نظرگرفتن این موضوع می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای در بهبود طراحی و ساخت محیط فیزیکی و در نهایت محیط فردی واجتماعی مطلوب تر داشته با شد. شخصیت انسانی از طریق کنش متقابل با دیگران ساخته شده و از این طریق در بسترهایگوناگون فرهنگی اجتماعی و ساختی، انسان می شود. در این بین فضاهای آموزشی می تواند بستر ساز مناسبات انسانی بیناعضای جامعه باشد اما متاسفانه در حال حاضر در محیط های آموزشی کشور، فضای کنش متقابل وتعامل بسیار کمرنگ استو این در حالی است که در سازمان های آموزشی ،تعامل نقش محوری را در تاثیر گذاری بر یادگیری و عملکرد دانشجویاندارد. فرضیات مطرح شده درمورد عواملی که می تواند درفضاهای آموزشی در جهت بهبود تعاملات اجتماعی می باشد عبارتاند از عواملی مانند ارتباط بیشتر قشر دانش آموختگان علمی با یکدیگر و از طریق راهکار هایی مانند فراهم کردن فضاهایجمعی. این مقاله در صدد است به شیوه توصیفی _تحلیلی و با بهره گیری از مطالعه کتابخانه ای به تعریف روابط و تعاملاتاجتماعی و ارتباط آن با محیط های آموزشی پرداخته و راهکارهایی جهت افزایش تعاملات اجتماعی در طراحی فضاهایآموزشی پیدا کند.

Keywords:

روانشناسی محیط , تعاملات اجتماعی , فضاهای آموزشی