سید مسلم رحیم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآنی و حدیث، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، مشهد، ایران
محمد میرزایی - استادیار گروه علوم قرآنی و حدیث، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، مشهد، ایران

فهم تعابیر و اسامی مبهم قرآن از عصر نزول تاکنون محل توجه عالمان تفسیر و علوم قرآنی بوده است. تعبیر «النبا العظیم» در سوره نبا یکی از مصادیق مبهم قرآنی است که در تراث مکتوب اسلامی به استناد منابع روایی، قرآنی، اقوال صحابه و تابعان در علوم گوناگون اسلامی محل توجه دانشمندان قرار گرفته است. در علم کلام و تفسیر، به ترتیب، از آن سو که با ولایت و پیامدهایش پیوند دارد و تعیین مصداق و بلکه مصداق اکمل آن به حل تنافی و جمع اقوال و نظریات می انجامد دامنه بحث گسترده است. علی j به عنوان مصداق اکمل تعبیر مذکور، فرضیه ای است که علاوه بر بررسی سندی و محتوایی روایات و پاسخ برخی اشکالات، برای اثباتش از روش تفسیر قرآن به قرآن و وجود رابطه زبان شناختی میان مفهوم و مصداق «نبا عظیم» استفاده شده است. در بدو امر با الهام گرفتن از روایات، احتمالی قابل دفاع مبنی بر اکملیت حضرت علی j برداشت کرده ایم، و سپس با مشخص کردن ملاک ها از سیاق سوره نبا و یافتن مصادیق موید به تاریخ و تطبیق آنان، به بارزترین مصداق آن دست یافته ایم.

قرآن, نبا عظیم, جری و تطبیق, مصداق اکمل, علی علیه السلام