مسیح ذوالقدر - گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه جهرم، جهرم.
علی اکبر حسین رضا - دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز.
محمود شفاعی بجستان - دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز.

 امروزه برای حفاظت تکیه­گاه پل های موجود در مقابل آبشستگی از لاشه سنگ بطور گسترده استفاده می­شود. یکی از مصالح پوششی که می­تواند جایگزین لاشه سنگ شود المان های بتنی است. در این تحقیق تاثیر سنگ­ریزه، المان­های بتنی شش پایه و ترکیب آنها بر مهار آبشستگی تکیه­گاه در مقیاس آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفته است. کارگذاری المان های شش پایه در تراکم­های کم و زیاد (باز و متراکم) و همچنین در اعماق زیر بستر، روی بستر و حالت میانی در اطراف تکیه­گاه با دیواره قائم و بالی شکل انجام گرفته است. به طورکلی نتایج نشان می­دهد که کارگذاری سنگ­ریزه و المان شش­پایه می­تواند آبشستگی پیرامون تکیه­گاه با دیواره بالی شکل را به طور کامل حذف کرده و آبشستگی پیرامون تکیه گاه با دیواره قائم را تا ۷۰ درصد کاهش دهد.در کارگذاری المان­های بتنی، شکست لبه­ای در آرایشی که بیشترین مهار آبشستگی حاصل گردیده مشاهده شد. همچنین ترکیب کارگذاری المان­های بتنی و سنگ­ریزه نیز بررسی شد که ملاحظه گردید که علاوه بر مهار آبشستگی دماغه تکیه­گاه، شکست لبه­ای نیز رخ نداد.

المان بتنی شش پایه, آبشستگی, دیواره قائم, دیواره بالی شکل, شکست لبه ای