محمدحسین مهدی وند - دانشجوی کارشناسی آموزش زبان عربی، دانشگاه فرهنگیان

زبان عربی، زبان دین مقدس و متعالی اسلام و یکی از کاملترین زبانهاست و سالهای متمادی است که به پشتوانه قانون اساسی، در برنامه درسی مدارس کشور قرار گرفته و تعلیم داده میشود. در طی این سالها و در فرآیند یاددهی و یادگیری درس عربی با نارسایی ها و آسیب هایی مواجه بوده ایم. مسائلی که به طور مستقیم باعث بیانگیزگی، بی علاقگی و ضعف دانش آموزان در این درس میشود و تحت تاثیر آنها، دانش آموزان ناکامی ها و شکست هایی را تجربه میکنند. این پژوهش با رویکرد توصیفی تحلیلی به دنبال تبیین برخی از موانع و موضوعاتی است که آموزش زبان عربی در مدارس ایران با آن مواجه است. هدف این است که برنامه ریزان با آگاهی از این موانع و مشکلات در پی رفع آن برآمده و در سمتوسوی یک آموزش موثر و مطلوب و مفید در حوزه زبان عربی گام بردارند و نیز دانش آموزان در فرآیند یادگیری این درس، از روی رغبت و علاقه و نه از روی اجبار مشارکت کنند. لذا ضروری است یک سری تحولات بنیادین در حوزه های مختلف همانند باورها، محیط اجتماعی، محتوا و الگوهای یاددهی صورت بگیرد.

زبان عربی، آموزش زبان عربی، کتاب درسی، ضعف