نگار بنان - کارشناس علوم محیط زیست - عضو باشگاه پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی واحد

دریاچه بختگان با مساحتی برابر با 74525 هکتار دومین دریاچه بزرگ ایران بشمار میآید و یکی از مهمترین بوم سازگانهای آبی است که به دلیل اکوتون بودن نواحی حاشیه ای، از تنوع زیستگاهی فراوانی برخوردار میباشد و به دلیل دارا بودن ذخایرمطلوبی از آبزیان محل مناسبی جهت زمستان گذرانی، تولید مث ل و تخم گذاری پرندگان مهاجر محسوب میشود. به طوریکه از تعداد 517 گونه و 76 خانواده، پرنده شناسایی شده در کشور تعداد 222 گونه و 12 خانواده به ترتیب در حدود43و 56/5 درصد در این تالابها وجود دارند. بر اساس نتایج این تحقیق مشخص میشود که در طی دوره شش ساله 1380-1386 تعداد 52 گونه متعلق به 35 جنس، 15 خانواده و شش راسته از پرندگان آبزی و کنار آبزی در این دو تالاب با ارزش زیست نمودهاند. بنابراین رعایت نکردن سهم این دریاچه ها از دریافت آب رودخانههای بالا دست موجب از دست رفتن این اکوسیستم با ارزش میگردد. هم اکنون دریاچه بختگان در سالهای اخیر تحت تأثیر عوامل تهدید کننده متعدد از جمله عوامل جوی، ورود آلایندههای ناشی از فعالیتهای صنعتی و کشاورزی بهره برداریهای ناپایدار از طریق احداث چاههای متعدد و بویژه خشکسالی و احداث سدهای متعدد، آسیب بسیاری دیده و بخش ق ابل توجهی از این پناهگاه با ارزش حیات وحش به نمکزار تبدیل شده است . بنابراین حفاظت از این اکوسیستم ها به دلیل برخورداری از تنوع گونهای و ژنتیکی جانوری بسیار حائز اهمیت میباشد. با توجه به اهمیت تالابها در حفظ تنوع زیستی، ذخایر گونهای و ژنتیکی در این پژوهش تالابهای طشک و بختگان به عنوان یکی از پناهگاه های با ارزش و واجد زیستگاههای متنوع مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است.

جمعیت پرندگان، پارک ملی، پناهگاه حیات وحش بختگان، عوامل تهدیدکننده